کد مطلب:28616 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:140
مردم [ برای دیدن] به سوی پیراهن گسیل شدند و چندی گریستند، در حالی كه پیراهن بر منبر قرار داشت و انگشتان از آن آویزان بود. مردان شام سوگند خوردند كه هرگز با زنان خویش درنیامیزند و آبِ غسل، جز برایِ [ رفعِ ]احتلام، به بدنشان نرسد، و بر بستر نیارامند تا آن گاه كه یا كشندگان عثمان و یاورانشان را بكشند و یا جانشان را از كف بدهند. پس چندی پیرامون پیراهن ماندند، در حالی كه هر روز پیراهن بر منبر نهاده می شد و گاه آن را آشكار می ساختند و گاه می پوشاندند. و انگشتانِ نائله از رشته های آن آویزان بود.[1]. 2415. وقعة صِفّین - به نقل از عمر بن سعد -:معاویه در دمشق، منبر [ مسجد ]دمشق را با پیراهن خون آلود عثمان پوشانیده بود و گرداگردِ منبر، هفتاد هزار بزرگْ سال می گریستند و اشكشان در سوگ عثمان خشك نمی شد. همین كه خبر رفتن امام علی علیه السلام به نخیله و بر پا كردن لشكرگاه در آن نقطه به معاویه رسید معاویه برای شامیان به سخن ایستاد و چنین گفت: ای مردم شام! شما سخن مرا درباره علی ناراست می شمردید. اكنون حال وی بر شما آشكار گشته است. خدای را سوگند، جز او كسی خلیفه شما را نكشته است. اوست كه به قتل او فرمان داد و مردم را بر او شوراند و كشندگانش را پناه داد؛ همانان كه سپاهیان و یاران و یاوران اویند و وی ایشان را روانه شهر و دیارتان كرده تا شما را نابود كنند. ای مردم شام! خدا را، خدا را، درباره عثمان [ در نظر بگیرید]! من ولیّ عثمان و سزاوارترین كس برای خونخواهی اویم. و همانا خداوند، سرپرست مظلوم را [ برای خونخواهی اش] قدرتی بخشیده است. پس خلیفه مظلوم خود را یاری كنید كه آن قوم با او چنان كردند كه می دانید و او را ستمكارانه و تجاوزگرانه كشتند. و خداوند فرمان داده است با گروه تجاوزگر نبرد شود تا آن گاه كه به حكم خدا گردن نهند. [ این را بگفت] و از منبر به زیر آمد.[2]. ر. ك:ص 51 (اهداف معاویه از نبرد تبلیغاتی و حكمت پاسخ های امام).
2414. تاریخ الطبری - به نقل از محمّد و طلحه -:آن گاه كه نعمان بن بشیر، پیراهن خونین عثمان را كه به گاه كشته شدن در بر داشت، برای شامیان آورد، معاویه آن را بر منبر نهاد و خبر را با نوشتن نامه به آگاهیِ شهرها و روستاها رسانید. همراه آن پیراهن، انگشتانِ نائله، همسر عثمان نیز بود؛ دو انگشتِ قطع شده از مفصل و بخشی از كف دست و دو انگشتِ بریده از بیخ و نیمی از انگشت شست.